Bir sabah, Gregor Samsa sıkıntılı rüyalardan uyandığında, kendini yatağında korkunç bir haşere olarak dönüşmüş buldu. Zırh gibi sırtüstü yatıyordu ve başını biraz kaldırsa kahverengi karnını, hafifçe kubbeli ve kemerlerle sert bölümlere ayrılmış olarak görebiliyordu. Yatak örtüsü onu güçlü bir şekilde kaplayamıyordu ve her an kayacakmış gibi görünüyordu. Geri kalanına kıyasla acınacak derecede ince olan birçok bacağı, bakarken çaresizce sallanıyordu. “Bana ne oldu?” diye düşündü. Bu bir rüya değildi. Odası, biraz küçük olmasına rağmen, dört tanıdık duvarı arasında huzur içinde duran düzgün bir insan odasıydı.

Yatak örtüsü onu zar zor kaplayabiliyordu.

Bir kürk şapka ve kürk boa ile donatılmış bir bayanı gösteriyordu, dik oturmuş, tüm alt kolunu kaplayan ağır bir kürk muffu izleyiciye doğru kaldırıyordu, içine tüm ön kolunun kaybolduğu sağlam bir kürk muff.

Gregor’un uyku alışkanlıkları hakkında bildiklerimiz.

• Her zaman sağ tarafında uyurdu.
• Erken kalkmak zorunda (başka bir korkunç güne başlamak için).
• Yatağının yanında bir çekmece ve bir çalar saat var.
• Annesi geç kalktığında onu çağırır.

Önce sessizce ve rahatsız edilmeden kalkmak, giyinmek, her şeyden önce kahvaltı yapmak ve ancak o zaman daha fazla harekete geçmeyi düşünmek istiyordu, çünkü (bunu açıkça fark etti) yatakta düşünerek makul bir sonuca ulaşamayacaktı. Daha önce yatakta hafif bir ağrı veya başka bir şey hissettiğini, muhtemelen rahatsız bir yatış pozisyonunun sonucu olduğunu ve ayağa kalktığında bunun tamamen hayali olduğunu hatırladı ve mevcut hayallerinin yavaş yavaş nasıl dağılacağını görmek için sabırsızlanıyordu. Sesindeki değişikliğin, ticaret gezginlerinin mesleki hastalığı olan gerçek bir soğuk algınlığının başlangıcından başka bir şey olmadığı konusunda en ufak bir şüphesi yoktu.

js function metamorphose(protagonist,author){ if( protagonist.name.first === ‘Gregor’ && author.name.last === ‘Kafka’ ){ protagonist.species = ‘insect’; } }

Battaniyeyi bir kenara atmak çok kolaydı. Sadece biraz yukarı itmesi gerekiyordu ve kendiliğinden düştü. Ancak devam etmek zordu, özellikle de olağanüstü geniş olduğu için. Kendini dik tutmak için kollara ve ellere ihtiyacı vardı. Ancak bunların yerine, sürekli farklı hareketlerle hareket eden ve ayrıca kontrol edemediği birçok küçük uzvu vardı. Bunlardan birini bükmek istese, ilk olarak kendini uzatıyordu ve sonunda bu uzuvla istediğini yapmayı başarsa bile, bu arada diğerleri, serbest bırakılmış gibi, aşırı acı verici bir ajitasyonla hareket ediyordu. “Ama boşu boşuna yatakta kalmamalıyım,” dedi Gregor kendi kendine.

İlk başta yatağın alt kısmıyla yataktan kalkmak istedi, ancak bu alt kısım (ki henüz bakmamıştı ve net bir şekilde de hayal edemiyordu) hareket ettirmek için çok zor olduğunu kanıtladı. Deneme çok yavaş ilerledi. Neredeyse çılgına dönmüşken, sonunda tüm gücüyle ve düşünmeden ileriye doğru fırladığında, yönünü yanlış seçti ve alt yatak direğine sert bir şekilde çarptı. Hissettiği şiddetli acı, vücudunun alt kısmının şu anda muhtemelen en hassas olduğunu ona gösterdi.

Böylece, önce üst vücudunu yataktan çıkarmaya çalıştı ve başını dikkatlice yatağın kenarına doğru çevirdi. Bunu kolayca başardı ve genişliğine ve ağırlığına rağmen vücut kütlesi sonunda başının dönmesini yavaşça takip etti. Ancak başını nihayet yatağın dışına, açık havaya kaldırdığında, bu şekilde daha ileri gitmekten endişe etti, çünkü bu süreçle düşmesine izin verirse, başının yaralanmasını önlemek için bir mucize gerekecekti. Ve şu anda bayılmamalıydı. Yatakta kalmayı tercih etti.

İngilizce’deki ilk beş seçilmiş yayın

1. Şato
2. Çin Seddi
3. Dava
4. Amerika
5. Franz Kafka’nın Günlükleri